Het lijkt er op dat we over enige tijd het lied Prendre un enfant op het repertoire zullen nemen. Een leuke gelegenheid om nu al kennis te maken met dit lied van Yves Duteil. Verderop is een Youtube filmpje geplaatst met daaronder de tekst van het lied zodat je vast een beetje kunt meezingen. Mocht de melodie je bekend voorkomen: het is in het Nederlands bekend in een uitvoering van Bennie Nijman.
Yves Duteil (Neuilly-sur-Seine (Parijs), 24 juli 1949) is een Frans acteur, componist en zanger. Hij is tevens burgemeester van Précy-sur-Marne in het departement Seine-et-Marne en zet zich in voor het behoud van de Franse taal, kinderrechten, vrede en het milieu.
In 1972 nam hij zijn eerste single op. Virages werd meteen een succes en andere singles volgen snel. In 1974 kwam L’écritoire uit, het eerste album van Duteil. De verkoop was echter miniem.
In 1979 verscheen zijn vierde album J’ai la guitare qui me démange. De SACEM (Société des Auteurs, Compositeurs et Editeurs de Musique) riep hem uit tot best verkochte artiest van de periode 1970-1979. De single Prendre un enfant werd door de luisteraars van RTL uitgeroepen tot één van de tien mooiste liedjes van het decennium.
Prendre un enfant par la main
Pour l'emmener vers demain,
Pour lui donner la confiance en son pas,
Prendre un enfant pour un roi.
Prendre un enfant dans ses bras
Et pour la première fois,
Sécher ses larmes en étouffant de joie,
Prendre un enfant dans ses bras.
Prendre un enfant par le coeur
Pour soulager ses malheurs,
Tout doucement, sans parler, sans pudeur,
Prendre un enfant sur son coeur.
Prendre un enfant dans ses bras
Mais pour la première fois,
Verser des larmes en étouffant sa joie,
Prendre un enfant contre soi.
Prendre un enfant par la main
Et lui chanter des refrains
Pour qu'il s'endorme à la tombée du jour,
Prendre un enfant par l'amour.
Prendre un enfant comme il vient
Et consoler ses chagrins,
Vivre sa vie des années, puis soudain,
Prendre un enfant par la main
En regardant tout au bout du chemin,
Prendre un enfant pour le sien.
maandag 23 november 2009
donderdag 1 oktober 2009
Concert 12 juli 2009
Op 12 juli jl verzorgde ons koor haar eerste concert. Voor een afgeladen Bolsterzaal brachten we een dwarsdoorsnede van ons repertoire ten gehore. Om de zaak wat op te luisteren werden de teksten van wat we zongen met een beamer boven onze hoofden geprojecteerd. Er was enige discussie aan voorafgegaan over de te dragen kleding maar uiteindelijk kon iedereen zich vinden in het compromis dat elk lid zelf kon uitmaken wat te dragen zolang het maar een combinatie van blauw en wit was.We openden met een driestemmig Siyahamba dat met veel enthousiasme voor het voetlicht werd gebracht. Daar tussendoor kwamen onder andere de evergreens What a Wonderful World (bekend van Louis Armstrong) en The Rose (Bette Midler) voorbij en ook het vrolijke wandelnummer I Like the Flowers en andere canons. Afgesloten werd met een herhaling van het openingsnummer wat het publiek zeer wist te waarderen.
Hieronder een diavoorstelling (helaas zonder geluid) van het concert.
Siyahamba
Als eerste bericht op ons blog een mooie video van Siyahamba in de uitvoering van The Kuziems in de Alte Kaserne in 2009. Na Siyahamba gaan ze verder met Siyabonga Baba wat ook heel mooi is. Wat overigens opvalt is dat we het met onze uitspraak van de tekst het er niet eens zo slecht van af hebben gebracht.
Siyahamba is rond 1950 gecomponeerd door Andries van Tonder, een ouderling in een Zuid-Afrikaanse kerk. De oorspronkelijke tekst was in het Afrikaans en luidde "Ons marseer nou in die lig van God". Al vrij snel werd de tekst vertaald in het Zulu door Thabo Mkize. In 1978 maakte het Zweedse Fjedur koor een toernee door Zuid Afrika op uitnodiging van de Afrikaanse Lutherse kerk. De leider van het gezelschap Anders Nyberg bleef na afloop van de toernee in Kaapstad achter om trtaditionele muziek op te nemen en tijdens een rondreis hoorde hij in Applesbosch, Natal voor het eerst Siyahamba, uitgevoerd door een kinderkoor. In 1984 arrangeerde Nyberg Siyahamba voor een vierstemmige koorbezetting en publiceerde het in een liederenboek en een opname getiteld Freedom is Coming: Songs of Protest and Praise from South Africa. In 1994 werd het lied door GIA Publications als "We Are Marching in the Light of God" opgenomen in Gather Comprehensive, een bundel die wijd verspreid wordt gebruikt in katholieke parochies in de Verenigde Staten. Vervolgens kon Siyahamba een opmars maken in zowel kerken als daarbuiten.
Siyahamba is rond 1950 gecomponeerd door Andries van Tonder, een ouderling in een Zuid-Afrikaanse kerk. De oorspronkelijke tekst was in het Afrikaans en luidde "Ons marseer nou in die lig van God". Al vrij snel werd de tekst vertaald in het Zulu door Thabo Mkize. In 1978 maakte het Zweedse Fjedur koor een toernee door Zuid Afrika op uitnodiging van de Afrikaanse Lutherse kerk. De leider van het gezelschap Anders Nyberg bleef na afloop van de toernee in Kaapstad achter om trtaditionele muziek op te nemen en tijdens een rondreis hoorde hij in Applesbosch, Natal voor het eerst Siyahamba, uitgevoerd door een kinderkoor. In 1984 arrangeerde Nyberg Siyahamba voor een vierstemmige koorbezetting en publiceerde het in een liederenboek en een opname getiteld Freedom is Coming: Songs of Protest and Praise from South Africa. In 1994 werd het lied door GIA Publications als "We Are Marching in the Light of God" opgenomen in Gather Comprehensive, een bundel die wijd verspreid wordt gebruikt in katholieke parochies in de Verenigde Staten. Vervolgens kon Siyahamba een opmars maken in zowel kerken als daarbuiten.
dinsdag 29 september 2009
Het begin
Op de Kastanjehof verschijnt van tijd tot tijd een buurtkrantje De Grabbelton. Hierin verscheen afgelopen februari het volgende artikel van mij (Sjef) over het koor:
Afgelopen zomer (2008) hingen ze op elk prikbord op de hof: kleine affiches waarop je kon lezen dat er een hofkoor zou worden opgericht en dat iedereen welkom was om mee te zingen. Voordat ze de affiches op zou hangen had Annet al hier en daar de belangstelling gepeild om te kijken of er wel voldoende belangstelling was om het plan door te zetten. En belangstelling was er in ruime mate dus het koor kon aan de slag.
Omdat het weer tijd is voor een nieuwe Grabbelton nam ik naar de koorrepetitie van maandag 19 januari niet alleen mijn mapje bladmuziek maar ook pen en papier en niet te vergeten Bronke (zie de tekening links met haar commentaar) met de camera mee. Na de repetitie is mijn vraag aan Annet hoe ze er toe gekomen is om dit koor in de hof te zetten. Annet vertelde over het Colourful Citykoor waar ze in gezongen heeft. Het koor werd steeds populairder met optredens in De Vereeniging en in de Stadsschouwburg en zelfs in Bosnië. Het spreekt vrijwel vanzelf dat daar een steeds professionelere benadering bij om de hoek kwam kijken. Zo werd er gaandeweg tweemaal per week gerepeteerd, duurden de repetities soms drie uren en werd op een presentielijst bijgehouden hoe vaak je de repetities bezocht (waarbij dan weer een minimum aanwezigheidspercentage werd geëist). Al met al reden voor Annet om het Colourful Citykoor te verlaten. Maar ergens bleef er een verlangen knagen naar een koor waarbij iedereen elkaar kent, het om gezellig samen zingen gaat en dat eens in de twee weken repeteert. Annet realiseerde zich dat als er ergens een dergelijk koor te realiseren is, dat op de Kastanjehof moest zijn.
Toen eenmaal bleek dat er voldoende belangstelling was restte nog de taak om een capabele dirigent te vinden. Annet nam hier ruim de tijd voor en kwam uiteindelijk uit bij Ursula Rensen, een dame met een goede scholing en ervaring op muziekgebied. Zij heeft in het verleden een aantal koren begeleid waaronder eentje vlakbij: het kinderkoor van de Lourdeskerk. Nu we een half jaar verder zijn kunnen we wel stellen dat het koor zeer tevreden is met Ursula. Een sympathieke persoonlijkheid die met een goede balans tussen efficient dirigeren en ruimte geven - waarin de koorleden hun weg kunnen vinden - een fijne ontspannen koorsfeer weet te creëren. Daarnaast is ze er ook in geslaagd om door middel van ademhalingsoefeningen en aanwijzingen voor de lichaamshouding in korte tijd het koor beter te laten leren zingen. Wie ook zin heeft om mee te zingen.
We repeteren om de twee weken op maandagavond dus je kunt de data 2, 16 en 30 maart alvast noteren. De datum voor de uitvoering staat nog niet vast maar dat die er komt is zeker! Voor wie nu alvast wil kijken en luisteren: op sjefstek.blogspot.com staat een korte filmimpressie van een repetitie.
Afgelopen zomer (2008) hingen ze op elk prikbord op de hof: kleine affiches waarop je kon lezen dat er een hofkoor zou worden opgericht en dat iedereen welkom was om mee te zingen. Voordat ze de affiches op zou hangen had Annet al hier en daar de belangstelling gepeild om te kijken of er wel voldoende belangstelling was om het plan door te zetten. En belangstelling was er in ruime mate dus het koor kon aan de slag.
Omdat het weer tijd is voor een nieuwe Grabbelton nam ik naar de koorrepetitie van maandag 19 januari niet alleen mijn mapje bladmuziek maar ook pen en papier en niet te vergeten Bronke (zie de tekening links met haar commentaar) met de camera mee. Na de repetitie is mijn vraag aan Annet hoe ze er toe gekomen is om dit koor in de hof te zetten. Annet vertelde over het Colourful Citykoor waar ze in gezongen heeft. Het koor werd steeds populairder met optredens in De Vereeniging en in de Stadsschouwburg en zelfs in Bosnië. Het spreekt vrijwel vanzelf dat daar een steeds professionelere benadering bij om de hoek kwam kijken. Zo werd er gaandeweg tweemaal per week gerepeteerd, duurden de repetities soms drie uren en werd op een presentielijst bijgehouden hoe vaak je de repetities bezocht (waarbij dan weer een minimum aanwezigheidspercentage werd geëist). Al met al reden voor Annet om het Colourful Citykoor te verlaten. Maar ergens bleef er een verlangen knagen naar een koor waarbij iedereen elkaar kent, het om gezellig samen zingen gaat en dat eens in de twee weken repeteert. Annet realiseerde zich dat als er ergens een dergelijk koor te realiseren is, dat op de Kastanjehof moest zijn.Toen eenmaal bleek dat er voldoende belangstelling was restte nog de taak om een capabele dirigent te vinden. Annet nam hier ruim de tijd voor en kwam uiteindelijk uit bij Ursula Rensen, een dame met een goede scholing en ervaring op muziekgebied. Zij heeft in het verleden een aantal koren begeleid waaronder eentje vlakbij: het kinderkoor van de Lourdeskerk. Nu we een half jaar verder zijn kunnen we wel stellen dat het koor zeer tevreden is met Ursula. Een sympathieke persoonlijkheid die met een goede balans tussen efficient dirigeren en ruimte geven - waarin de koorleden hun weg kunnen vinden - een fijne ontspannen koorsfeer weet te creëren. Daarnaast is ze er ook in geslaagd om door middel van ademhalingsoefeningen en aanwijzingen voor de lichaamshouding in korte tijd het koor beter te laten leren zingen. Wie ook zin heeft om mee te zingen.
We repeteren om de twee weken op maandagavond dus je kunt de data 2, 16 en 30 maart alvast noteren. De datum voor de uitvoering staat nog niet vast maar dat die er komt is zeker! Voor wie nu alvast wil kijken en luisteren: op sjefstek.blogspot.com staat een korte filmimpressie van een repetitie.
Abonneren op:
Posts (Atom)